Σ’ ένα εστιατόριο στη Σκόπελο έφαγα καροτάκια (δεν ξέρω αν υπάρχει η λέξη «καροτάκια», αλλά είπα να μην πω κατευθείαν τον αγγλικό όρο baby carrots). Είχα ξαναφάει αλλά εκείνο το βράδυ στο νησί συνειδητοποίησα πόσο μου αρέσουν. Και αποφάσισα να τρώω συνέχεια με το που θα γύριζα στην πόλη.
Έλα όμως που δεν βρήκα πουθενά. [Το «πουθενά» σημαίνει ότι δεν βρήκα στο Μασούτη της γειτονιάς. Έψαξα σ’ όλο το σούπερ μάρκετ γιατί ντρεπόμουν να ρωτήσω κάποιον υπεύθυνο, στο τέλος ρώτησα κιόλας αλλά τίποτα. Μετά το ξέχασα.]
Τώρα είδα ότι ο Αμερικάνικος Σύνδεσμος Καροτοπαραγωγών (ή κάτι τέτοιο) θέλει να πείσει τους νέους να τρώνε καροτάκια και ξεκίνησε έντυπες και τηλεοπτικές καμπάνιες για να τους πείσει ότι είναι τόσο cool όσο το να τρως fast food. Και μάλιστα τα προωθούν λες και είναι fast food.
Εγώ πείστηκα ήδη. Αρκεί να φέρει αυτές τις συσκευασίες (ή οποιεσδήποτε, έστω και μηcool συσκευασίες) ο Μασούτης. Ή να ανοίξει άλλο σουπερμάρκετ στη γειτονιά που να τις έχει. Όσοι δεν ψήθηκαν ήδη πάντως δε νομίζω ότι θα ψηθούν ούτε με το τηλεοπτικό σποτ που μοιάζει με περιπετειώδη υπερπαραγωγή… LIFO
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε και εσείς την άποψή σας!